مازیار فلاحی خواننده، آهنگساز، نوارنده و ترانه سرا ایرانی در ۲۶ مهر سال ۱۳۵۳ در شهر تهران به دنیا آمد. وی در سال اول دبیرستان علاقه خود را نسبت به ورزش های رزمی نشان داد.

برای شروع در زمینه ورزش های رزمی به رشته تکواندو روی آورد. او رشته تکواندو را به مدت ۴ سال ادامه داد. فلاحی تا زمانی که در دبیرستان بود به همراه یکی از همکلاسی هایش در این رشته ماندن و فعالیت خود را ادامه دادند.

او در کنار این رشته به رشته فول کنتاکت علاقه داشت زمانی که مطلع شد این رشته وارد کشور شده است به سراغ یکی از استادان این رشته ستار علیپور رفته و به مدت زمان ۳ سال در پیش ایشان به فراگیری این رشته پرداخت. مازیار فلاحی نهایتا موفق شد تا از فدراسیون کمربند مشکی فول کنتاکت را دریافت کند.

سرانجام مازیار فلاحی در سال ۱۳۶۸ به طور حرفه ای نوازندگی گیتار را آغاز کرد. سپس در رشته مهندسی صنایع در سال ۱۳۷۱ وارد دانشگاه شد. وی همزمان با ورود به دانشگاه دوره کارگردانی را در مرکز آموزش های هنر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۷۴ به فرجام رساند.

او دانشگاه و دوره های کارگردانی را با رتبه عالی از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۵ به پایان رساند و فارغ التحصیل شد. فلاحی یک فیلم کوتاه با نام مطرود به عنوان اولین تجربه خود در کارگردانی ساخت. پس از آن مجموعه های داستانی خود را به نام کلاغ پاییز کودکی در سال ۱۳۷۶ منتشر کرد.

در سال ۱۳۸۰ مازیار فلاحی با عضویت در گروه کر به رهبری الیپس مسیحی درآمد. وی همزمان با حضور پیدا کردن در گروه کر دانشگاه تربیت مدرس زیر نظر اساتیدی چون: ناربه چولاکیان و شقایق الهیاری دوره های کلاس آواز خوانی جمعی و تکنیک خواند را گذراند و سپس مشغول فراگیری گیتار و پیانو شد. وی گیتار را از فرزانه رجایی و پیانو را در جوار علیرضا حشمتی فراگرفت.

مازیار فلاحی اولین کار حرفه ای خود را در سال ۱۳۸۷ با دعوت قاسم جعفری یکی ازکارگردان های ایرانی برای تیتراژ فیلم مجنون شروع کرد. به مدت ۶ سال تئوری موسیقی، سلفژ، ارکستراسیون و موسیقی مکتوب را نزد حمیدرضا دیبازر یادگرفت. وی از سال ۱۳۸۶ فعالیت خود را آغاز کرد و تا کنون به فعالیت هنری خود ادامه داده است.

اولین آلبوم رسمی موسیقی مازیار فلاحی به نام قلب یخی منتشر شد. در سال ۱۳۹۰ در آلبوم خاص مازیار فلاح دارای قطعه ای به نام لحظه ها است. دومین آلبوم وی در لعنت به من در ۴ شهریور سال ۱۳۹۲ روانه بازار شد. او به مناسبت شب یلدا ۱۳۹۲ از اهنگی با نام لیلا رونمایی کرد.

ترانه این آلبوم را یاحا کاشانی سروده و امیر توسلی عهده دار تنظیمش بوده است. ماه هفتم نام آلبومی است که فلاحی در ۲۳ مهر ماه ۱۳۹۳ منتشر کرد. مازیار فلاحی در تجربه سینمایی خود با فیلم «یادم تو را فراموش» به کارگردانی علی عطشانی موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و بهترین آهنگسازی از جشنواره بین المللی فیلم ویند آمریکا شد.

مازیار فلاحی اجراهای پیوسته ای مثل کنسرت هایی در دبی و کانادا سال۲۰۱۳ را در کارنامه خود ثبت کرده است. فلاحی تور اروپایی خود را در مورخ ۳ مهر ماه ۱۳۹۴ از شهر های مالمو شروع کرد. او در شهر هایی همچون: استکهلم، کلن، لندن, منچستر و فرانکفورت برای اجرای کنسرت به روی صحنه رفت.

آلبوم ها:
قلب یخی
لعنت به من
ماه هفتم
یادم تو را فراموش

تک آهنگ ها:
لحظه ها
لیلا
مهمون من باش
تاب گیسو
تگرگ
نفرین به تو
بی قرار
روزای بی تو
می رسم به تو
موج
تیغ عشق
دست بزن
عشق تو صدام
موسیقی فیلم
مجنون لیلی
پروانگی
اسب سفید پادشاه
یادم تو را فراموش
جاودانگی
یلدا
قلب یخی
هفت سنگ
نبش قلب

بهنام بانی خواننده موسیقی پاپ ایرانی در ۱۱ مهر ماه سال ۱۳۶۶ در شهر دامغان به دنیا آمد. وی در زمانی که ۸ سال سن داشت در صف مدرسه قرآن را قرائت می کرد. او از همان دوره که در سنین کودکی بود رویای خوانندگی و کنسرت را در سر داشت.

پدر بانی نوازنده آکاردئون بوده و به همین دلیل بانی به موسیقی گرایش پیدا کرد. سپس در سن ۱۰ سالگی نزد پدرش تمرینات موسیقی را آغاز کرد. وی دانشجویی خود را در سال شاهرود در رشته مهندسی عمران آغاز کرد.

بهنام بانی در همان زمان که دانشجو رشته مهندسی عمران بود در عرصه موسیقی فعالیت می کرد. وی در سال ۱۳۸۵ زمانی که ۱۹ سال سن داشت با گروه موسیقی ژوران آشنا شد. این آشنایت در دوران دانشجویی او بود و باعث همکاری با آنها شد.

در واقع خواننده اول گروه ژوران مهدی یغمایی بود. بعد از اینکه مهدی یغمایی از این گروه کنار کشید بهنام بانی خواننده اول این گروه شد. بعد از اینکه جانشین مهدی یغمایی در این گروه شد موفق به برگذاری چندین کنسرت در اجتماعات کوچک شد. دوران نوجوانی بصورت حرفه‌ای نزد استادان موسیقی مانند محمد نوری به آموزش پرداخت.

از کسانی که بهنام بانی از آنها الگو برداری می کرد می توان به مرحوم ناصر عبداللهی اشاره کرد. از خوانندگان مورد علاقه او می توان به محمد اصفهانی، محمد علیزاده، حمیدرضا حامی، ناصر عبداللهی، محمد اصفهانی، سینا شعبانخانی و مسعود صادقلو و اشاره کرد.

شهرت بهنام بانی با اولین آهنگش یعنی علاقه خاص شروع شد. در ادامه با دومین آهنگ خود با عنوان من یه دیوونم با استقبال قابل توجهی روبه رو شد. آهنگ عاشقتم باعث شد تا جایگاه خود را در حوزه موسیقی استوار کند.

بهنام بانی با اجرای اولین کنسرت خود توانست یک رکورد جدید در مارکت موسیقی ایران را به نام خود به ثبت برساند. تعداد بلیط های نخستین کنسرت وی ۴۱۰۰ در سالن همایش میلاد تهران بود. این تعداد از بلیط در کمتر از ۱۵ دقیقه به طور باور نکردنی به فروش رسید.

این تعداد فروش بلیط در این زمان برای کسی که اولین کنسرت خود را اجرا می کند بسیار تعجب آور بود. بعد از برگذاری کنسرت در تهران به شهر هایی همچون جزیره کیش، متل قو، چالوس، رشت و ساری رفت و در آنجا هم کنسرت خود را اجرا کرد.

در تمامی کنسرت هایی که بهنام بانی اجرا کرد آهنگ‌های علاقه خاص، من یه دیوونم، چی بگم، عاشقم کرده، همه دنیام، بسمه، اخماتو وا کن، چه بخوای چه نخوای و چند ترک جدید دیگر به رهبری حامد برادران را خواند.

توقع ندارم
وای دل بی قرارم
چه بخوای چه نخوای
اخماتو وا کن
بسمه
همه دنیام
چی بگم؟
عاشقم کرده
من یه دیوونم
علاقه خاص
زندگیمون قصه نبود
زیبای بی همتا
مرز دیونگی
بیخیال
بیا اینجا
فصل عاشقی
ای کاش
قرص قمر

علینقی وزیری موسیقی‌دان و از پیشگامان آهنگسازی برای اجرای ارکستر موسیقی ایرانی در ۹مهر سال ۱۲۶۵ درتهران به دنیا آمد. وی به کلنل وزیری معروف بود. پدر وی موسی خان وزیری ملقب به موسی خان میرپنچ سرتیپ قزاق خانه بود. مادر وزیری بی بی خانوم اسدآبادی موسس اولین مدرسه دخترانه به نام نسوان بود.

مادر او نوازنده ساز کوبه ای تنبک و برادرش نوازنده تار بود. او زمانی که ۱۴ سال سن داشت به همراه پدرش موسی خان به استرآباد نزد شیپورچیان ارتش برای فراگیری شیپور رفت. این همراهی و اشانایی با شیپور زمینه ساز ورود وزیری به ارتش شد. علینقی زود تر از سن معمول یعنی در ۱۴ سالگی وارد ارتش شد.

زمانی که به تهران بازگشت از طرف ژنرال لیاخوف هفتمین فرمانده روسی قزاق خانه ایران پیشنهاد شد که شیپورچی ارتش بشود. اما چون علینقی وزیری دانش افسری را داشت با کمک پدرش وارد مدرسه نظامی شد. یک سال بعد در جوار دایی خویش حسن علی خان مشغول به فراگفتن تار شد.

علینقی وزیری در ۲۰ سالگی به اصفهان رفت و در این سال ها بر روی موسیقی تمرکز کرد. . پس از بازگشت از سفر نزد یاورآقاخان رفت و به فراگیری نت نویسی موسیقی سرگرم شد. وی ساز ویلون و نت نویسی غربی از حسین هنگ آفرین فراگیری کرد.

در این مدت وزیری پیشرفت چشمگیری کرد و همچنین به ساز هایی چون کمانچه، سنتور و ماندولین تسلط کامل پیدا کرده بود. سپس به واسطه یکی از دوستانش محمد حجازی که ویولن می‌نواخت نزد کشیشی فرانسوی به نام پر ژفروا که از معلمان مدرسه سن لویی تهران بود به تعلیم تئوری موسیقی و هارمونی پرداخت.

پس از آنکه این کشیش از ایران رفت برای تکمیل اموخته های خود نزد سلیمان خان ارمنی رفت. به اسرار سلیمان خان علینقی وزیری پیانو را هم یاد گرفت. اسرار ارمنی به یادگیری پیانو برای درک مفاهیم چون هارمونی، آکورد و مدولاسیون بود. وزیری از طرف ارتش در سال ۱۲۸۸ برای انجام ما موریتی به کرج فرستاده شد.

علینقی وزیری یک شیوه جدید برای نت نویسی برای موسیقی سنتی ایرانی اختراع کرد. این شیوه به گونه ای بود که با بهره گیری از آن ردیف موسیقی ایرانی را مکتوب سازی کند. ابتدا وی به سراغ آقا حسینقلی رفت ولی به توصیه ایشان وزیری نزد برادرش میرزا عبدالله رفت.

او طی مدت یک سال و نیم تمام ردیف را به نت تبدیل کرد. پس از میرزا عبدالله به جوار آقاحسینقلی برگشت تا ردیف ایشان را هم به نت تبدیل کند. وزیری اخلاقش به گونه ای بود که حوصله فراوانی نداشت. به همین دلیل پس از نت نویسی سه دستگاه از ردیف شور، ماهور و همایون از این کار دست کشید.

علینقی وزیری چون در سال ۱۲۹۲ به روسیه سفر کرد گمان به این می باشد که او تنها دو سال های ۱۲۹۰ تا ۱۲۹۲ را رو ردیف اقاحسینقلی کار کرده باشد. وزیری در همین دوره با همان وضعیت نگارش کتابی با نام دستور تار را آغاز کرد که بعد ها ان را منتشر کرد.

وی طرح کلی این کتاب را در دورانی که روی نت نویسی آقا حسینقلی و میرزا عبدالله کار می کرده تنظیم کرده است اما وزیری این کتاب را پس از اینکه به اروپا سفر کرد تحت تاثیر دانش و تعلیماتش در آنجا این کتاب را تکمیل کرده است. این کتاب در برلین در سال ۱۳۰۱ به انتشار رسید.

علینقی وزیری تقریبا در فصل زمستان سال ۱۲۹۷ به اروپا سفر کرد. به همراه وزیری مصطفی قلی بیات با او به اروپا سفر کرد و کمک هزینه ای بود برای علینقی وزیری در زمینه آموزش و یادگیری موسیقی در اروپا بود. وزیری از طریق کشور های ترکیه و روسیه به شهر پاریس رفته و در انجا ساکن شد.

در انجا به مدرسه عالی موسیقی رفت ولی به دلیل اینکه مسن ترین فرد با سن ۳۱ سالگی میان دانش آموزان مدرسه به عنوان مستمع آزاد در کلاس ها شرکت می کرد. وزیری در مدرسه عالی موسیقی در اروپا توانست در زمینه های هارمونی و کنترپوان تعلیم دیده شد. وی دوره های مختلفی همچون ویولن، پیانو و آواز را گذراند.

او همچنین نزد پل آنتونین ویدال آهنگساز و رهبر ارکستر بنام فرانسوی دوره دید. وزیری بعد از صرف سه سال زمان برای آموزش موسیقی در فرانسه در سال ۱۹۲۱ میلادی به کشور آلمان رفت و در شهر برلین مستقر شد. وزیری در مدرسه عالی موسیقی در دوره هایی در زمینه هایی چون اهنگسازی و آموزش موسیقی پذیرفته شد.

علینقی وزیری در این مدتی که در شهر برلین بود با گروهی از روشنفکران ایرانی آشنا شد. ثمره این آشنایی مجله ای با نام ارمغان بود. کتاب دستور تار در همین زمان به انتشار رسید. وزیری تا سال ۱۳۰۲ در اروپا بود و سرانجام در تیر ماه به ایران بازگشت.

وزیری با همکاری مهرانگیزملاح، حسینعلی ملاح و حسین بهزاد توانستند در اسفند ماه ۱۳۰۲ مدرسه عالی موسیقی را در تهران تاسیس کردند. این مدرسه در زمینه آموزش موسیقی است. رشته هایی که این مدرسه اموزش می دهد مباحثی همچون نظری، موسیقی ایرانی و غربی است.

به زمینه هایی که بیشترین توجه یا توجه ویژه می شود می توان به نت نویسی، سلفژ، وزن خوانی و هارمونی اشاره کرد. مدرس تمامی عرصه ها خود علینقی وزیری بود. اما وی برای کار های دفتری از سلیمان سپانلو که نوازنده تار بود کمک می گرفت.

از اولین های شاگردان این مدرسه می توان به افرادی مثل اسماعیل مهرتاش، مهدی برکشلی، حسین سنجری، حسین گل‌گلاب و عبدالعلی وزیری برادرزاده علینقی وزیری اشاره کرد.

علینقی وزیری در سال ۱۳۰۴ یک آموزشگاه موزیکال با نام کلوپ موزیکال تاسیس کرد. در این آموزشگاه وی با دانش آموزان خود هفته ای یک مرتبه اجرای کنسرت می کردند.

ازجمله هنرمندانی که برجسته معاصر که در این کلوپ عضو بودند می توان به علی دشتی، محمد حجازی، علی‌اکبر دهخدا، سعید نفیسی، رشید یاسمی، نصرالله فلسفی و عباس اقبال اشاره کرد. این کلوپ به جز اینکه در آن اجرای موسیقی شود محلی برای سخنرانی های وزیری درباره موسیقی بود.

پس از مدتی مدرسه موسیقی به منطقه لاله زار تهران منتقل شد. این ساختمان جدید مدرسه و سالن کنسرت دارای تجهیزات بودند. در یکی از شب های سال ۱۳۰۸ که خانوم ها مشغول برگذاری کنسرت بودند آتش سوزی شد و خسارات به بار آورد. این اتفاق باعث شد تا صاحب ملک کلوپ موزیکال وزیری را از آنجا بیرون بیاندازد.

با گذشت زمان مدرسه ای که وزیری با نام مدرسه موسیقی عالی تاسیس کرد با مدرسه دولتی ادغام شد. ثمره این ادغام شدن یک کنسرواتور موسیقی بود که دوره ای ۵ ساله را ارائه می کرد. و هنرجویان مدرکی دریافت می کردند که مساوی با مدرک پایان تحصیلات متوسطه بود.

برخی از شاگردان که از برجسته ترین شاگرادن وزیری بودند در این کنسرواتور تدریس می کردند. سپس وزیری به وزیرآموزش و پرورش وقت پیشنهاد کرد تا تئوری موسیقی و آواز به مفاد آموزشی دوران دبستان بپیوندد. ولی به دلیل کمبود مدرس در این عرصه در چند مدرسه از تهران اجرا شد و پس از چندی منقضی شد.

دراین زمان علینقی وزیری مجموعه ای از سرودها برای اجرا در مدارس تهیه و در دی ۱۳۱۲ منتشر کرد. منتشر کردن این مجموعه با جشن هزاره ای و اوج احساسات ملی گرایانه مردم مصادف بود. جشن هزاره ای جشنی است برای بزرگداشت فردوسی برگذار می شود.

تعداد بسیاری از سرودهایی که وزیری برای مدارس تهیه کرده بود از اشعار فردوسی جمع آوری شده بود. هدف اصلی وزیری از ساخت و انتشار این مجموعه تشدید احساس ملی گرایانه و گسترش اخلاق عمومی میان مردم بود. او زمانی که در مدارس مشغول به تحصیل بود از اجرای موسیقی خارج از کنسرت های کلوپ موزیکال دوری می کرد.

در سال ۱۳۱۲ به کار های تحقیق و دانشگاهی روی آورد. درهمین سال صلاحیت وزیری در دانشگاه تهران به دلیل نوشتن رساله ای با عنوان آرمونی موسیقی ربع پرده تایید شد. وی سپس به تدریس در دانشسرای عالی پرداخت.

دراین دوره کتاب هایی را در زمینه عروض، تاریخ موسیقی، تلفیق شعر و موسیقی، آیین نمایش و زیبایی‌شناسی تألیف کرد. وزیری همچنین موسسه ای با نام باستان شناسی را بنیان گذاری کرد. او تا زمانی که فعالیت دانشگاهی اش رئیس این موسسه بود.

علینقی وزیری برای اینکه مقام استاد دانشگاهی خود را حفظ کند به عنوان ریاست اداره موسیقی کشور منصوب شد. همچنین مسئولیت مدیریت بخش موسیقی رادیو تهران به عهده وی بود. علینقی وزیری برای دومین بار در سال ۱۳۲۰ به عنوان مدیریت مدرسه موسیقی منصوب شد.

در ۷ سال پیش از وزیری غلامحسین مینباشیان آن را اداره می کرد. او موسیقی ایرانی را از برنامه های آموزشی حذف کرده بود. اما با برگشت مجدد وزیری این تغییرات بازگردانده شد و موسیقی ایرانی به این هنرستان بازگشت. در سال ۱۳۲۴ به ریاست اداره کل موسیقی کشور در وزارت آموزش و پرورش منصوب شد.

این ریاست چندان طولی نکشید به طوری که سال بعد پرویز محمود جای وی را گرفت. در دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ علینقی وزیری به همراه تار خویش چند صفحه گرامافون از اجرا های موسیقی خودش به ویژه تصنیف ها و سرودها برای فروش آنها منتشر کرد.

بعد از ملی شدن نفت در سال ۱۳۲۹ وی شروع به ساخت یک سمفونی در همین باره با عنوان سمفونی نفت کرد و آن را به انتشار رساند. این سمفونی به عنوان آخرین اثر موسیقی به جامانده از علینقی وزیری است.

او دو علامت عرضی به نام های سری و کرن برای نت نویسی موسیقی ایران ابداع کرد. اولی زیرایی یک نت را یک ربع پرده بالاتر می‌برد و دومی آن را یک ربع پرده پایین می‌آورد.

علینقی وزیری شاگردانی را تربیت کرد که چندی از آن‌ها در موسیقی ایران نامدار گشته اند. ابوالحسن صبا،روح الله خالقی،موسی معروفی، جواد معروفی، حسین سنجری، حشمت سنجری، عبدالعلی وزیری،علی‌محمد خادم میثاق، حسینعلی ملاح و احمد فروتن راد از جمله شاگردانش بودند.

آخرین مقام دولتی وزیری ریاست شورای عالی موسیقی رادیو در سال ۱۳۴۲ بود و در سال ۱۳۴۴ از خدمات دانشگاهی نیز بازنشسته شد. سرانجام در ۱۸ شهریور ۱۳۵۸ در سن ۹۲ سالگی در خانه‌اش در دامنه رشته‌کوه البرز در شمال تهران و یا بنا بر روایتی در بیمارستان جم تهران درگذشت.

علیرضا طلیسچی خواننده، ترانه‌سرا، آهنگساز، تنظیم‌کننده و نوازنده اهل ایران در مورخ ۷ مهر ۱۳۶۴ به دنیا آمد. وی فارغ التحصیل در رشته های دیپلم عمران و لیسانس موسیقی در گرایش سازهای جهانی است.

علیرضا طلیسچی خوانندگی را در سن ۱۸ سالگی به صورت حرفه ای آغاز کرد. ساز تخصصی او پیانو بوده و در سال ۱۳۸۴ به حرفه ای پا به عرصه موسیقی گذاشت.

علیرضا طلیسچی زمانی که وارد حرفه موسیقی شد با یکی از دوستان خود حمید رضا همکاری کرد و گروهی را تشکیل داداند. ثمره این همکاری دو البوم به نام های نارفیق ۱ و ۲ بود.

در سال ۱۳۸۶ از این گروه جدا شد و به همکاری خود با دوستش پایان داد. علیرضا طلیسچی در همان سال آلبوم حلقه را ساخت اما برای گرفتن مجوز این آلبوم به مشکل برخورد. وی این البوم را در فضای مجازی منتشر کرد که با استقبال قابل توجهی از هواداران روبه رو شد..

طلیسچی سپس اقدام به گرفتن مجوز برای آلبوم های خود کرد. نخستین انتشار آلبوم علیرضا طلیسجی در فروردین ماه سال ۱۳۹۵ بود که با نام دقیقه ها منتشر شد. هنرمندان سرشناسی چون مهران خلیلی، اشکان آبرون، امیربهادر دهقان در این آلبوم با وی در این اثر همکاری کرده‌ اند.

کلیه شعرها و ملودی‌ ها را خودش ساخته‌ است. اولین اجرای کنسرت علیرضا طلیسچی در سالن همایش میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران در تاریخ ۱۴ اذر ماه سال ۱۳۹۵ بوده.
علیرضاطلیسچی از سال ۱۳۸۲ فعالیت هنری خود را اغاز کرد و تا کنون ادامه داشته است.

آلبوم های علیرضا طلیسچی:
نارفیق ۱
نارفیق ۲
بی‌معرفت
قمار
دقیقه ها

تک آهنگ های علیرضا طلیسچی:
یک درصد
چهارشنبه سوری
تونایت
روز نهم
ناتو
حلقه
قرار نبود
تقویم
اگه بدونی
چقدر دیر
وابستگی
با من بمون
تو کنار اون خوشی
همه دونیام
علمدار
دوستت دارم
دلم پیش توئه
این زمستون هم تموم شد.
رو به روی من

ساحل
نمی خوامت
سیاه
موهات
نباشی پیشم
رد داده بودی
زخمای من
اهنگ غمگین
دلگیر
یلدا
عزیزی
بگو نه
به خودم بد کردم
دلی
ای دل خودم
من همون
میرم پی کارم
تو فکر می کنی کی ای
نفس کی بودی تو
ای داد بر من
دیوونه دوست داشتنی

حبیب محبیان خواننده، آهنگساز، نوازنده و ترانه‌سرای سرشناس و صاحب سبک ایرانی در ۶ مهر ۱۳۲۶ در شمیران به دنیا آمد. از نخستین سال های زندگی وی به ساز گیتار علاقه داشت. خورشید دوره نوجوانی او با گروه پیتلز در دهه ۶۰ میلادی اروپا مقارن با یکدیگر بود.

این اتفاق باعث شد تا علاقه حبیب به موسیقی افزون شود. وی زمانی که موفق به رتبه قبولی در آزمون صدا و سیما شد زیر نظر مرتضی حنانه موسیقیدان و آهنگساز ایرانی مشغول به یادگیری اصول و تدابیر آهنگسازی شد.

با گذشت زمان او توانست در تلوزیون به عنوان خواننده استخدام شود. حبیب بعد از گذشت دو سال از استخدامی در رادیو و تلوزیون به خدمت سربازی رفت. در دوران خدمت سربازی او خواننده باشگاه افسران بود.

حبیب محبیان از خوانندگان انگشت شماری به حساب می آید که در اجرای آهنگهاش از گیتار ۱۲ سیم استفاده می کرد. در دی ماه ۱۳۵۴ همسر حبیب فوت می کند و بعد از ۲ ماه از فوت همسرش مادر ایشان فوت می کند که به همین علت آلبومی به نام من مرد تنها شبم را در سال ۱۳۵۶ منتشر می کند.

این آلبوم با استقبال خوبی روبه رو می شود. البوم من مرد تنهای شبم اولین البوم حبیب محبیان بود. قطعه های مادر و خرس کوکی را به یاد مادرش اجرا کرد. او به یاد همسرش ترک هایی با نام شهلای من و خواب سرخ بوسه ها را ارائه داد.

وی به خاطر گرامی داشت یاد هردوی ان ها آهنگ هایی به نام نگاه شب و منم مرد تنها شبم را اجرا کرد. حبیب محبیان با آهنگ من مرد تنها شبم به شهرت رسید. او توسط به خاطر استفاده از گیتار ۱۲ سیمه از طرف موسیقی راک غربی به عنوان هنرمند متفاوت به موسیقی پاپ ایران معرفی شد.

حبیب محبیان به دلیل اینکه نمی توانست در ایران کنسرت اجرا کند در سال ۱۳۶۲ به لس آنجلس رفت و در آنجا ساکن شد. او سپس به همراه خانواده در سال ۱۳۸۸ به ایران بازگشت. او در شهر رامسر در منطقه چهارصد دستگاه ساکن شد.

حبیب محبیان با هنرمندانی همچون لیلا کسری، مسعود فردمنش، همایون هوشیارنژاد، سعید قائم‌مقامی، بیژن سمندر، پاکسیما زکی‌پور، سیاوش قمیشی، منوچهر چشم‌آذر، ناصر چشم‌آذر، اروین خاچیکیان و… همکاری کرده بود. وی در سال ۱۳۸۹ برای دریافت مجوز اجرای کنسرت اقدام کرد.

او همچنین اعلام کرد که می خواهم در ورزشگاه آزادی کنسرتی را اجرا کنم. او ادعا داشت که اگر به طور ۱۰ شب این کنسرت ادامه داشته باشد ورزشگاه ۱۰۰هزار نفری ازادی خالی نخواهد شد. او گفت که اختیارخود به ایران بازگشته است.

حبیب محبیان قطعه عشق های خدایی را در آلبوم جدید خود قرار داد. وی در ژوئن سال ۲۰۱۲ این البوم را به همراهی سمیر زند به بازار عرضه کرد. ویدیو این آلبوم باعث جلب گسترده رسانه ها شد و مورد توجه و استقبال مردم قرار گرفت.

حبیب محبیان سال ها درگیر بیماری قلبی بود. سرانجام در مورخ ۲۱ خرداد ماه ۱۳۹۵ در سن ۶۸ سالگی در شهرستان رامسر دارفانی را وداع کرد. پس از مرگ حبیب محبیان هر ساله در سالروز تولد یا مرگ حبیب طرفداران او بر سر مزارش برای او بزرگداشت می‌گیرند.

در شب ۴ مهر ۱۳۹۵ مراسم تولد ۶۹ سالگی حبیب نخست در خانه او و سپس بر سر آرامگاه او در حضور طرفدارانش برگزار شد. برای دومین بار سالگرد حبیب در ۱۷ خرداد ۱۳۹۷ با حضور هوادارانش بر سر آرامگاه حبیب و سخنرانی پسرش محمد محبیان در مسجد قدس نیاسته برگزار شد.

آلبوم:
مرد تنهای شب
سلام همسایه
بت
آفتاب‌مهتاب
همراز
خورشید خانوم
آخه عزیزم چی می‌شه
صفر
بزن باران
کویر باور
خداوندا
خانه کوچک
جوونی
خودشه
ایران بانو

تک اهنگ:
محکوم
تو نبودی
ببار ای برف
نازگل بابا
الله اکبر
بانو شرقی
دنیا
عشق های خدایی
شونه به شونه
غدیر خم
اب و خاک
باران
سارا
گل سرخ
تو حسینی
یاد گرامی

محمدرضا شجریان موسیقی‌دان و خواننده موسیقی سنتی ایرانی در ۱ مهر ماه ۱۳۱۹ در شهر مشهد به دنیا آمد. او خوانندگی را از سنین کودکی آغاز کرد. با توجه به استعدادش نزد پدر مشغول پرورش صدای خویش بود. پدر محمدرضا قاری قران بود.

در ۱۲ سالگی یعنی در سال ۱۳۳۱ قرائت قرآن او در رادیو مشهد با صدای در پخش شد. او برای اولین بار در دانش سرای مشهد در سال ۱۳۳۸ با معلم موسیقی دیدار کرده و آشنا شد. محمدرضا پس از اخذ مدرک دیپلم از دانش سرای عالی به استخدام آموزش و پروش درآمد و سرگرم تحصیلش شد. او در حین تحصیل با ساز سنتور آشنایی پیدا کرد.

محمدرضا شجریان ساز سنتور را نزد جلال اخباری فراگرفت. او در سال ۱۳۴۶ با احمد عبادی یکی از نوازندگان برجسته سه تار و استاد موسیقی ایران آشنا شد. وی در کلاس های اسماعیل مهرتاش موسیقی دان ایرانی هم به طور پیوسته شرکت می کرد.

شجریان برای آموزش دیدن در عرصه خوش نویسی به انجمن خوش نویسان ایران نزد بوذری خوشنویس، ادیب، خواننده تعزیه و کارشناس ردیف های آواز رفت. بعد گذشت یک سال از جوار بوذری نزد حسن میرخانی معروف به سراج والکتاب از خوشنویسان و نستعلیغ نویسان دوره معاصر و از بنیانکذاران انجمن خوشنویسان ایران رفت و یادگیری خوشنویسی ادامه داد.

محمدرضا شجریان موفق شد تا درجه ممتازی را در زمینه خوشنویسی دریافت کند. او تا سال ۱۳۴۷ در استخدام اموزش و پرورش بود. و پس از گذشت زمانی از تدریس آن و مدیریت مدارس به وزارت منابع طبیعی انتقال یافت. وی در طول زمانی در خدمت آموزش و پرورش بود در رادکان از توابع چناران به تدریس مشغول بود و مدتی در همین شهر سکونت پیدا کرد.

در سال های دهه ۱۳۵۰ محمدرضا شجریان با شخصی به نام فرامز پایور موسیقی دان، ردیف دان، آهنگساز،مدرس و نوازنده سنتور و محقق موسیقی ایران آشنا شد. شجریان ردیف نوازی و سنتور را زیر دست ایشان فراگرفت.

وی در برنامه های گل ها با نورعلی برومند از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده تار، سه‌تار، سنتور، تنبک و کارشناس آواز ایرانی مشغول شد. همچنین شیوه های آوازی حسین طاهرزاده را نزد ایشان آموخت. از سال ۱۳۵۲ به فراگیری ردیف آواز های شخصی به نام عبدالله دوامی از استادان و ردیف دانان ایرانی مشغول شد.

محمدرضا شجریان در ۱۳۵۲ سال با گروهی به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی و به رهبری صفوت که شامل اعضایی چون: محمدرضا لطفی، ناصر فرهنگ‌فر، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و داوود گنجه‌ای شروع به همکاری کرد.

در آن زمان تصنیف داروگ که قطعه ای برای محمدرضا لطفی و بر روی شعری از نیما نیام یوشیج شاعر دوره معاصره ایران را اجرا کرد. از نخستین تصنیف هایی که در آن شعر نو به کار گرفته تنصیف داروگ است.

از تصنیف های محمدرضا شجریان می توان به تصینف مگنه اشاره کرد که در همان سال اجرا شد. تمامی تصنیف های شجریان به زبان محاوره ای است. شجریان در سال ۱۳۵۴ در جشواره هنر شیراز به همراه محمدرضا لطفی و ناصر فرهنگ فر اجرا زنده ای از راست پنج گاه را به نمایش گذاشت.

او بعد از سال ها آلبومی با همین نام را منتشر کرد که با استقبال خوبی روبه رو شد. راست پنج گاه در آن زمان از تاریخ در حال فراموشی بود و کمتر کسی به یاد این دستگاه بود یا از آن استفاده می کرد.

محمدرضا شجریان توانست در سال ۱۳۵۶ با شرکت در مسابقه تلاوت قران رتبه نخست را از آن خود کند. شجریان در سال بعد شرکتی به نام دل آواز را بنیان گذاری کرد. درسال ۱۳۵۷ به دلیل پاره از توضیحات بسیاری از هنرمندان از کار با رادیو دست کشیدند.

محمدرضا لطفی با حمایت هوشنگ ابتهاج بعد از این اتفاق کانون چاووشی را بنیان گذاری کردند. بیشترین اعضای گروه چاووش همان افرادی بودند که در گروه عارف و شیدا بودند. محمدرضا شجریان به همراه شهرام ناظری موسیقی دان و خواننده مسئولیت خواندن آواز را در گروه چاووش بر عهده گرفتند.

در میان آلبوم های مشترک زوج شجریان و ناظری می توان به آلبوم معروف چاووشی که دارای دو سروده معروف شب نورد و آزادی که با صدای ناظری بود اشاره کرد. از زمان آلبوم چاووش ۶ به بعد محمدرضا شجریان در خانه به تحقیق،تدوین ردیف های آوازی و تدریس به شاگردان خود مشغول بود.

برخی از آلبوم های چاووشی امروزه با حضور محمدرضا شجریان تصحیح شده است. این آثار چاووشی که به تصحیح شجریان بازنشر شده است عبارت اند از چاووش های ۱،۶،۹

در سال های دهه ۶۰ وی همکاری خود را با پرویز مشکاتیان به طور گسترده آغاز کرد. ثمر این همکاری آلبوم های بیداد، آستان جانان، سرّ عشق، نوا، دستان، گنبد مینا، دود عود، جان عشاق و قاصدک بود. او به همراه گروه عارف همچنین به سرپرستی مشکاتیان کنسرت هایی را در خارج از کشور اجرا کرد.

در سال ۱۳۷۱ با همکار شدن با گروه آوا آلبوم آسمان عشق را منتشر کرد. با گذشت زمان آلبوم مریوط به کنسرت پاریس سال ۱۳۷۲ محمدرضا شجریان به همراه محمدرضا لطفی و مجید خلج البوم چشمه نوش را به انتشار رساند. سپس وی البوم هایی که باهم کاری مشکاتیان در سال های دهه ۶۰ هستند را به بازار عرضه کرد.

در سال ۱۳۷۰ محمدرضا شجریان در اروپا و امریکا کنسرت هایی اجرا کرد البته این کنسرت ها با همکاری داریوش پیرنیاکان، مرتضی اعیان و جمشید عندلیبی بود. ثمره اجرای این کنسرت ها آلبوم هایی به نام های پیام نسیم، دل مجنون و سرو چمان است.

این اثار که حاصل مشکاتیان و شجریان است عبارت اند از آلبوم بهاریه، جان عشاق و گنبد مینا. البوم قاصدک ثمره پایانی همکاری مشکاتیان و شجریان است که متاسفانه هیچگاه به طور رسمی مناسب و با کیفیت به بازار عرضه نشد.

آلبوم یاد ایام که حاصل کنسرت آمریکا در تابستان ۱۳۷۱ بود و در سال ۱۳۷۴ منتشر شد این اثر اولین آلبوم منتشر شده از همکاری محمدرضا شجریان با پسرش، همایون شجریان بود. مدتی بعد از تایخ انتشار این آلبوم،آلبوم رسوای دل با همکاری گروه آوا به بازار آمد. وی در سال ۱۳۷۵ نیز در آلبومی با آهنگسازی مجید درخشانی با عنوان در خیال همکاری کرد.

شجریان در سال ۱۳۷۷، آلبوم شب، سکوت، کویر را با آهنگ‌سازی کیهان کلهر منتشر کرد. این آلبوم بر اساس موسیقی مقامی شمال خراسان با آواز محلی است و در آن برخی سازهای محلی نیز استفاده شده‌اند. محمدرضا شجریان کمی بعد نیز یک بار دیگر با گروه آوا همکاری کرد که حاصل آن دو آلبوم آهنگ وفا و آرام جان بودند.

در سال ۱۳۷۶ آلبوم‌های معمای هستی با همکاری محمدرضا لطفی، عبدالنقی افشارنیا و همایون شجریان و عشق داند که مربوط به بداهه خوانی و بداهه‌نوازی به همراه محمدرضا لطفی در سال ۱۳۵۹ بود منتشر شدند. همچنین در این سال آلبوم شب وصل با همکاری داریوش طلایی، سعید فرج‌پوری و همایون شجریان به بازار عرضه شد.

محمدرضا شجریان در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت جایزه پیکاسو از سازمان جهانی یونسکو شد. شجریان با همکاری حسین یوسف‌زمانی آلبوم بوی باران را در سال ۱۳۷۸ منتشر کرد. وی از سال ۱۳۷۹ همکاری خود را با حسین علیزاده، کیهان کلهر و پسرش همایون آغاز کرد.

محمدرضا شجریان همکاری خود را با حسین علیزاده، کیهان کلهر و پسرش همایون تا اوایل دهه ۱۳۸۰ ادامه داد. اولین آلبوم حاصل این همکاری زمستان است بود که در سال ۱۳۷۹ به صورت زنده در کالیفرنیا اجرا و ضبط شد و سپس به بازار آمد. آلبوم زمستان است بر اساس شعر زمستان اثر مهدی اخوان ثالث اجرا شده‌است.

پس از برگزاری کنسرت شجریان در ونکوور کانادا روزنامه کانادایی گلوب اند میل شجریان را به عنوان افسانه موسیقی شرق معرفی کرد. شجریان به احترام جلیل شهناز گروهی را بنیان گذاری کرد نام گروه را به نام جلیل شهناز گذاشت.

شجریان در سال ۱۳۸۱ دو آلبوم بی تو به‌سر نمی‌شود و فریاد را منتشر کرد. که با همکاری حسین علیزاده، کیهان کلهر و همایون شجریان اجرا شده بودند. این دو آلبوم نامزد جایزه گرمی شدند. جایزه گرمی به معنی جایزه گرامافون است. این پروژه چهار نفره در سال ۱۳۸۲ کنسرتی را در تهران به خاطر زلزله بم اجرا کردند.

این کنسرت به هم نوا با بم معروف است. محمدرضا سود فروش دی وی دی های فروخته شده این کنسرت را به پروژه باغ هنر بم اهدا کرده است. باغ هنر بم را خود او بنیانگذاری کرده بود.

محمدرضا شجریان آلبوم صوتی مرغ خوش‌خوان و دو آلبوم تصویری کنسرت محمدرضا شجریان و گروه شهناز در دبی و کنسرت محمدرضا شجریان و گروه شهناز در تهران که مربوط به همکاری او با گروه شهناز بود را در اوایل دهه سال های۱۳۹۰ منتشر کرد.

پس از آن به مدت کوتاهی با برادران پورناظری تهمورس پورناظری و سهراب پورناظری همکاری کرد. حاصل این همکاری موقت آلبوم رنگ‌های تعالی است. این اثر مشترک بین آنها به طور رسمی انتشار نیافت. شجریان سال ۱۳۹۳بار دیگر به‌همراه گروه شهناز و سعید فرج‌پوری تور کنسرت جهانی با عنوان سرگشتگان عشق برگزار کردند.

شجریان در هفتم شهریور ۱۳۹۴ به‌علت عوارض ناشی از سرماخوردگی، در بیمارستان کسری بستری شد. در مورخ پنجم مهرماه ۱۳۹۵ آلبومی با نام طریق عشق اثر مشترک محمدرضا شجریان و پرویز مشکاتیان منتشر شد. و همایون شجریان آن را در تالار وحدت رونمایی کرد.

در ۲۰ ماه اسفند سال ۱۳۹۸ آلبوم خراسانیات اثر مشترک محمدرضا شجریان و پرویز مشکاتیان با اشعاری از ملک‌الشعرای بهار و باباطاهر منتشر شد.

محمدرضا شجریان برای تبریک عید نوروز ۱۳۹۵ بر روی صحنه امد که با مو های کوتاه شده بود. چهره استاد شجریان حاشیه ساز شد. به دلیل وخیم شدن وضعیت ریه ایشان در بهمن ماه همان سال مجبور به بستری شدن در بیمارستان شد. به مدت ۲ سال در بستر بیماری ریوی بود اما روز به روز رو به بهبودی بود.

ناگهان ۲۰ روز پیش از مرخص شدن ایشان مورخ ۱۳۹۸ مانع از مرخص شدن ایشان شد. و سرانجام کار استاد شجریان در رو پنجشنبه ۱ اسفند همان سال به بخش مراقبت های ویژه کشید. و تا فروردین سال ۱۳۹۹ در بیمارستان باقی ماند.

پس از آن مراقبت ویژه از استاد شجریان در خانه ادامه یافت تا روز شنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۹ که با افت سطح هوشیاری افت فشار خون و شوک عفونی بار دیگر در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان جم بستری شد و پس از حدود ۱۰ روز ۳ مهرماه از بیمارستان به خانه‌اش منتقل شد.

روز یکشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۹ به دلیل افت سطح هوشیاری در حد کمای عمیق به بخش مراقبت‌های ویژه در بیمارستان جم تهران منتقل شد. سرانجام بعدازظهر پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۹ در ۸۰ سالگی درگذشت. پیکر استاد محمدرضا شجریان صبح روز ۱۹ مهر ۱۳۹۹ نزدیک آرامگاه فردوسی با نوای ربنا و با صدای خویش به خاک سپرده شد.

رباعیات خیام
به یاد عارف
گلبانگ شجریان
سپیده
راز دل
پیوند مهر
آستان جانان
سر عشق
دستان
دود عود
دل مجنون
آسمان عشق
یاد ایام
چشمه نوش
گنبد مینا
جان عشاق
رسوای دل
شب وصل
چهره به چهره
بوی باران
و…

اردشیر روحانی نوازنده و آهنگساز در ۲۸ شهریور سال ۱۳۲۵ به دنیا آمد. وی در کودکی زیر نظر پدرش رضا روحانی با ساز های مختلف آشنایی پیدا کرد.

او در خانواده ای هنرمند زاده شد برادران وی انوشیروان روحانی، شهرداد روحانی و شهریار روحانی نیز از موسیقی‌دانان سرشناس ایرانی هستند.

اردشیر روحانی پس از اینکه تحصیلات خود را در مقطع ابتدایی به پایان رساند وارد هنرستان موسیقی ملی شد. او در هنرستان موسیقی ملی از آموزش های هنرمندانی همچون: جواد معروف، حسین دهلوی و حسین تهرانی بهره برد.

روحانی در سال ۱۳۴۳ دوره های تحصیلی در هنرستان موسیقی ملی به اتمام رساند. سپس با دریافت روسیه و وزارت فرهنگ و هنر برای ادامه تحصیل در رشته آهنگسازی به شهر وین پایتخت کشور اتریش مهاجرت کرد.

در آنجا نزد افرادی مثل توماس کریستیان داوید آهنگساز، رهبر ارکستر، رهبر گروه کر و نوازنده اتریشی آهنگسازی را آموخت. زمانی که در دانشگاه تهران رشته موسیقی راه اندازی شد و در همان زمان از توماس کریستیان داوید برای تدریس در دانشگاه تهران دعوت کردند اردشیر روحانی نیز به ایران بازگشت.

اردشیر روحانی بعد از اینکه به ایران بازگشت برای ادامه تحصیل در رشته موسیقی به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت. قطعه ای به نام شلیل که برای پیانو و ارکستر بود پایان نامه دانشگاهی وی بود. او این قطعه در دانشگاه و شهرهای مختلف اجرا کرد.

سرانجام پس از به پایان رساندن تحصیلات در رشته موسیقی اردشیر روحانی در سال ۱۳۴۸ به تدریس در هنرستان موسیقی مشغول شد. در آن زمان قطعاتی بر اساس موسیقی کلاسیک ایرانی و موسیقی فولکلور ایرانی و همچنین اتود هایی برای پیانو ساخت.

این آثار اردشیر روحانی با حمایت کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان ظبط و منتشر شد. در دورانی که هنرستان موسیقی به دست علی رهبری موسیقیدان و رهبر ارکستر ایرانی مدیریت می شد اردشیر به تدریس پیانو در هنرستان عالی موسیقی پرداخت.

اردشیر روحانی بعد از کناره گیری علی رهبری از مدرت هنرستان موسیقی روحانی هم همکاری خود را با هنرستان قطع کرد. در سال هایی که روحانی تدریس می کرد هنرمندانی همچون: خشیار اعتمادی، مازیار حیدری و محمدرضا امیر قاسمی شاگردان ایشان بودند.

راپسود شلیل
دست به دستمالم بزن
نغمه های روستایی
اتود ماهور
راپسود اصفهان
پرلود همایون
اتود در بیات اصفهان و دشتی
باعاشقان
کوی دوست